Uit: AutoVisie 48/1966

Het uiterlijk – aanzienlijk fraaier dan foto’s vermogen weer te geven, de BMW is géén fotogenieke wagen – is simpel in zij- en achteraanzicht: plezierig simpel, strak en nobel van lijn. De voorzijde kan in deze kwalificaties niet helemaal delen – ten eerste zijn de koplamp-eenheden nogal èrg massaal (in Engeland verkoopt men de BMW met gewone ronde koplampen, wat de wagen heel wat gracieuzer maakt) en ten tweede is de grille wat vreemd, met de traditioneel gedeelde BMW radiatorluchtinlaat in het midden, geflankeerd door een groot aantal afzonderlijke, dik geaccentueerde luchtspleten opzij ernaast.

Uiterlijk en innerlijk geeft de wagen een indruk, gemaakt te zijn ‘zonder aanzien der kosten’ – zó solide, zó degelijk en zó royaal, dat men in feite de prijs beslist aan de verrassend lage kant noemen mag voor een wagen van deze pretenties. Het interieur is aantrekkelijk, gezellig en doet duur aan, zonder dat men in dit woord iets onsympathieks zoeken mag. Er is rijkelijk gebruik gemaakt van hout (ècht – wat dacht u?) en dat is – anders dan bij veel andere wagens – zeer harmonisch in het totaal opgenomen: het hoort er helemaal bij, het is bepaald niet zo maar versiering. De binnenbekleding is sober en terughoudend van patroon en uitvoering. De stoelen zijn bijzonder goed. De rijpositie is voortreffelijk, wat hoog, waardoor men een uitnemend uitzicht heeft – echter het dak wèl erg dicht bij het hoofd krijgt. De achterraampjes worden elektrisch bediend – de voorzijruiten merkwaardig genoeg met de hand, en wel met een alleronmogelijkst aantal omwentelingen vergende slinger, waardoor het even opendraaien van een raam, om de weg te vragen bij voorbeeld, een concentratie- en geduldvergende bezigheid wordt. Ze draaien wèl licht, dat wel, maar dat was misschien toch óók wel op een andere manier te bereiken geweest.

Het dashboard is rijkelijk bezet met informatiegevende instrumenten en controlelichten. De schakelaars en bedieningsknoppen die erop zitten zijn evenwel geen van alle gekentekend en bovendien niet allemaal even gemakkelijk bereikbaar – iets wat in donker veel gezoek en getast vergt.

                                         

Met name de verwarmings- en ventilatie-installatie heeft naar onze ervaring wat voeten in de aarde om te bedienen en dat, terwijl die installatie ons eigenlijk helemaal niet zo verschrikkelijk bekoren kon. Want ondanks het feit dat er een zeer krachtige drie-standen-ventilator op zit en in het dashboard aparte luchtuitstroomopeningen, richtbaar en regelbaar, benevens openingen voor op de zijruiten gerichte luchtstromen, hebben wij in de testperiode bàr veel getobd met immer beslaande ramen. Zózeer zelfs, dat wij met twee personen in de wagen tijdens een vrij lange rit (in de regen) vrijwel constant de aanjager op de laagste stand moesten houden.

Wij houden van de manier waarop autoportieren als van deze BMW dichtslaan. Maar dat bij voorbeeld óók het handschoenenkastje met een kluisdeurachtige precisie dichtklapt is iets, dat we niet vaak éérder meemaakten. Zulke dingen dragen bij aan de algemene indruk van verzorgdheid, van soliditeit, die deze hele wagen kenmerkt. De koffer is zeer groot, niet alleen naar coupé-maatstaven, maar ook volgens doodgewone grote-auto-normen zéér groot.

De vereiste pedaaldrukken zijn heel acceptabel, maar de besturing is dat bij lagere snelheden beslist niet, bepaald te zwaar. De versnellingsbak is een puur genot om te bedienen – één van de fijnste dingen in elke BMW – doch de drie zit wat vèr weg. De instap naar de voorzittingen is heel goed en naar de achterbank acceptabel genoeg door de zeer brede deuren.

             

Qua motor- en weggedrag wijkt de 2000 CS niet bijzonder sterk van de andere BMW-modellen af. De motor draait willig tot 6500 (rode lijnen op de toerenteller) en wil best óók nog wel wat hoger, maar is in de lagere toerenregionen niet uiterst soepel meer – men kan beter niet onder de 2000 toeren komen, dat vindt de motor kennelijk niet zo fijn; de rijder met wat gevoel óók niet trouwens. Gezien wij soepelheid een steeds belangrijker factor in het hedendaagse verkeer vinden, is deze eigenschap van de 2000 CS wat te betreuren.

Het weggedrag vertoont een wat geprononceerder onderstuur dan bij de andere BMW-modellen: de wagen wil bepaald wel liever in een rechte lijn blijven rijden dan door een bocht heen. Gaat men evenwel hàrd door een bocht, dan lijkt het onderstuur wat te verdwijnen en kan men met de wagen beslist niet veel fouten begaan, hij is bepaald ‘foolproof’ en men ontdekt heel vaak, hàrder door de bochten te gaan dan men meende. Duidelijk is een en ander een rechtstreeks gevolg van de toegepaste achterasconstructie: ‘getemde’ pendelassen, schuin ten opzichte van de wagenlengte-as geplaatst.

Ondanks zijn onderstuur is de BMW niet helemáál stabiel in rechte lijn, men moet – als men hard rijdt – steeds heel kleine correctietjes toepassen. Verwonderlijk is de nog vrij grote zijwindgevoeligheid, die evenwel heel ‘gemoedelijk’ van karakter is: geen duidelijke zijwaartse stoten, doch een merkbare, geleidelijke zijwaartse druk, voornamelijk in het stuur gevoeld.

De remmen zijn goed, vergen geen excessieve pedaaldruk, grijpen mooi progressief aan en zijn zo goed als ongevoelig voor fading. De coupé heeft schijfremmen voor en trommels achter, compleet met servo.

Het rijcomfort op langere reizen (naar onze stellige mening voor 98 procent bepaald door twee factoren: zittingcomfort en geruisniveau) is zeer goed. Over de stoelen spraken we reeds, van het geluid valt op te merken, dat windgeruis opmerkelijk gering is, doch de motor wel iets minder luid kon spreken - het timbre van het motorgedruis is evenwel niet onplezierig.

Resumerend kunnen we zeggen, dat de BMW 2000 coupé een opmerkelijke automobiel is. Opmerkelijk, omdat in slechts zeer weinig wagens een zódanig goed huwelijk tussen sportieve prestaties, zowel in motorpotentie als in wegliggingseigenschappen en een zeer grote luxe en vierpersoons-bruikbaarheid is gerealiseerd. In dit opzicht is de BMW zeker in zijn prijsklasse beslist uniek te noemen. Wanneer men hierbij bedenkt dat de afwerking boven alle kritiek staat en de wagen een onloochenbare impressie van onverwoestbaarheid, robustesse en degelijkheid geeft, een impressie, die bepaald niet op loze feiten berust, dan zal men met ons eens moeten zijn, dat deze BMW 2000 CS gezien mag worden als een welhaast ideale universele Grand Tourisme-wagen in de ware zin van dat (veel misbruikte) woord. En voor alles wat hij biedt (als men het op de keeper beschouwt) bepaald niet duur!

Motor:
Watergekoelde 4-cilinder lijnmotor, voorin gemonteerd; boring 89 mm; slag 80 mm; cilinderinhoud 1990 cc; compressie-verhouding 9,3 op 1; maximum vermogen volgens fabrieksopgave 120 DIN-pk bij 5600 toeren per minuut; maximum vermogen gemeten aan de aangedreven wielen 97 pk bij 5000 toeren per minuut; maximum koppel volgens fabrieksopgave 17 mkg bij 3500 toeren per minuut; elektrische installatie 12 volt; vermogen wisselstroomgenerator 500 watt; accu 44 ah; 2 solex carburateurs; mechanische brandstofpomp; enkele bovenliggende nokkenas.

 WAARDERINGSCIJFERS
(1 = onbevredigend; 2 = net voldoende; 3 = ruim voldoend; 4 = goed; 5 = uitzonderlijk goed.)

MOTOR
Elasticiteit                                     2
Geluidsniveau                               3
Koude start                                  4
Elasticiteit                                    2
Geluidsniveau                               3
Koude start                                  4

TRANSMISSIE
Versnellingsbakverhoudingen        3½
Bedieningsgemak                         4
Synchronisatie                             4½
Geluidsniveau                              4
Versnellingsbakverhoudingen        3½
Bedieningsgemak                         4
Synchronisatie                             4½
Geluidsniveau                              4

RIJ-EIGENSCHAPPEN
Besturing                                    3
Remmen                                     4
Bochtgedrag                               4
Zijwindongevoeligheid                3½
Veercomfort                               3
Veerdemping                              4
Besturing                                    3
Remmen                                     4
Bochtgedrag                               4
Zijwindongevoeligheid                3½
Veercomfort                               3
Veerdemping                              4

INTERIEUR
Ventilatiemogelijkheid                 2
Uitzicht                                       4
Bagageruimte                              4
Afwerking                                   4½
Ventilatiemogelijkheid                 2
Uitzicht                                       4
Bagageruimte                              4
Afwerking                                   4½

Op de rollentestbank
Het door de fabriek opgegeven vermogen van 120 DIN-pk bij 5500 omwentelingen per minuut bleek op de rollentestbank neer te komen op maximaal 97 pk bij 5000 omwentelingen per minuut, gemeten aan de aangedreven wielen.
Onderstaand enkele vermogenscijfers, gemeten aan de aangedreven wielen bij diverse motor-toerentallen en gecompleteerd met de bij die toerentallen geconstateerde lucht-brandstof verhoudingen:
Tpm – pk’s – l-b verh
1500 – 25 – 11,5
2000 – 37 – 12,5
2500 – 48 – 12,8
3000 – 59 – 12,2
3500 – 72 – 12,2
4000 – 81 – 12,1
4500 – 92 – 12,3
5000 – 97 – 13
5500 – 96 – 13
6000 – 82 – 12,8